Strona startowa

Margaritis Schinas, wiceprzewodniczący do spraw promowania naszego europejskiego stylu życia, podpisał 15.06.2023 r. w Kijowie, w imieniu Komisji, dwa porozumienia o współpracy z Ukrainą w kontekście wsparcia UE dla Ukrainy, która walczy ze skutkami niczym niesprowokowanej i nieuzasadnionej wojny napastniczej Rosji przeciwko Ukrainie.

Wiceprzewodniczący Schinas i ukraiński minister edukacji i nauki Oksen Lisowy po spotkaniu wspólnie podpisali Porozumienie o współpracy w dziedzinie edukacji między Komisją Europejską a ukraińskim Ministerstwem Edukacji i Nauki. Obie strony chcą zacieśnić i dalej rozwijać współpracę i dialog w tej dziedzinie.

W ramach porozumienia Komisja ponownie zaprasza władze ukraińskie do udziału w grupach roboczych i działaniach w zakresie partnerskiego uczenia się w ramach strategicznych ram europejskiego obszaru edukacji. Pozwoli to Ukrainie na dalsze dostosowanie jej przepisów do dorobku prawnego UE w dziedzinie edukacji, zwłaszcza w celu ułatwienia wzajemnego uznawania kwalifikacji akademickich. Komisja umożliwiła również ukraińskiemu Ministerstwu Edukacji i Nauki udział w sieci Eurydice, co ma pomóc we wzajemnym zrozumieniu systemów edukacji i ułatwić współpracę.

Wiceprzewodniczący Schinas zachęcił Ukraińców do pełnego wykorzystania możliwości oferowanych im w ramach programu Erasmus+ – od zacieśnienia współpracy między szkołami po potencjał platform internetowych Komisji w dziedzinie edukacji, w szczególności przez eTwinning, społeczność internetową europejskich nauczycieli i edukatorów. Komisja z zadowoleniem przyjęła również dalsze wysiłki Ukrainy na rzecz zachęcania do nauki szkolnej w państwach członkowskich UE.

Ponadto wiceprzewodniczący zapowiedział wczoraj również rozszerzenie udziału Ukrainy w sztandarowym unijnym programie Erasmus+. Komisja otwiera organizacjom ukraińskim możliwość udziału od 2024 r. w projektach współpracy międzynarodowej w ramach działań na rzecz budowania zdolności w programie Erasmus+ w dziedzinie młodzieży i sportu.

Wiceprzewodniczący Schinas i ukraiński minister zdrowia Wiktor Laszko wspólnie podpisali Porozumienie o współpracy w dziedzinie zdrowia między Komisją Europejską a ukraińskim Ministerstwem Zdrowia. Obie strony chcą zacieśnić i dalej rozwijać współpracę i dialog w tej dziedzinie.

Rosyjska agresja na Ukrainę ma druzgocące konsekwencje dla zdrowia tysięcy ludzi – niszczone są niezbędne placówki opieki zdrowotnej i systemy opieki ochrony zdrowia, które ratują życie. W ramach porozumienia Komisja ponownie wyraża stałe wsparcie dla ukraińskiego systemu opieki zdrowotnej, a także dla tych, którzy muszą uciec z kraju.  W ramach unijnego systemu MEDEVAC ponad 2250 pacjentów zostało już ewakuowanych z Ukrainy w celu leczenia w państwach UE i EOG.

Sześć obszarów współpracy w dzisiejszym porozumieniu to: zdrowie psychiczne, dostęp do opieki zdrowotnej i zaspokajanie potrzeb zdrowotnych uchodźców, powrót pacjentów do Ukrainy i wzmocnienie systemu rehabilitacji, intensyfikacja prac Ukrainy w zakresie chorób rzadkich oraz dalsze finansowanie w ramach Programu UE dla zdrowia.

W przyszłości prace skupią się zarówno na pilnych, jak i długoterminowych priorytetach w dziedzinie zdrowia, takich jak odporność na transgraniczne zagrożenia zdrowia, europejski plan walki z rakiem, strategia farmaceutyczna dla Europy i e-zdrowie.

Na dzień 30 kwietnia 2023 r. prawie 780 tys. obywateli Ukrainy jest zarejestrowanych w krajowych systemach edukacji państw członkowskich UE i czterech państw spoza UE stowarzyszonych w ramach Schengen. Komisja nadal wspiera krajowe systemy edukacji, w miarę jak przyjmują one nowych uczniów, m.in. za pośrednictwem grupy solidarności UE z Ukrainą, w której organy państw członkowskich wymieniają się dobrymi praktykami i koordynują prace na szczeblu UE.

Komisja zezwoliła na maksymalną elastyczność w ramach programu Erasmus+, jeśli chodzi o wsparcie młodzieży, studentów i pracowników z Ukrainy już od samego początku wojny. Udostępniono między innymi w pełni i bezpłatnie platformę wsparcia językowego online Erasmus+. Umożliwiono również dostosowanie bieżących projektów, tak aby ukierunkować je na wsparcie Ukrainy, a wnioskodawców ubiegających się o nowe dotacje zachęcano do uwzględnienia działań związanych z integracją ukraińskich uchodźców, propagowaniem wartości europejskich lub zwalczaniem dezinformacji i fałszywych informacji. Możliwości mobilności w dziedzinie kształcenia i szkolenia zostały wyjątkowo otwarte dla uczestników przyjeżdżających z Ukrainy, co było już wcześniej możliwe w dziedzinie młodzieży.

9 marca 2023 r. Komisja przyjęła roczny program prac Erasmus+ na 2023 r. ze zwiększonym rocznym budżetem w wysokości 100 mln euro, aby wspierać integrację osób uciekających z Ukrainy w ich nowych środowiskach edukacyjnych oraz wspierać organizacje, osoby uczące się i personel w Ukrainie. Ten dodatkowy budżet zostanie przeznaczony głównie na działania w ramach partnerstwa współpracy, które najlepiej nadają się do wspierania ukraińskich uczniów i pracowników przesiedlonych do innych krajów europejskich.

W dziedzinie zdrowia, w duchu solidarności europejskiej, od początku rosyjskiej wojny napastniczej przeciwko Ukrainie Komisja i państwa UE/EOG ewakuowały z Ukrainy ponad 2250 poważnie chorych pacjentów, którym zapewniono leczenie w 21 krajach UE/EOG.

Za pośrednictwem Instrumentu Polityki Zagranicznej (FPI) Komisja wspiera finansowo (około 5 mln euro) Światową Organizację Zdrowia (WHO) w tworzeniu systemu organizacji powrotów ukraińskich pacjentów do Ukrainy po odbyciu leczenia w państwach UE/EOG. Wielu z tych pacjentów, to osoby po poważnych urazach. Obejmuje to możliwość szybkiego przyjęcia w systemie opieki zdrowotnej i społecznej w Ukrainie pacjentów do dalszego leczenia, np. rehabilitacji.

W kwietniu 2022 r. w ramach platformy polityki zdrowotnej utworzono sieć wsparcia i koordynacji działań zainteresowanych stron z UE udzielających pomocy przesiedlonym pacjentom i pracownikom służby zdrowia z Ukrainy.

15 lipca 2022 r. Ukraina podpisała umowę o stowarzyszeniu w celu przystąpienia do Programu UE dla zdrowia ze skutkiem retrospektywnym od 1 stycznia 2022 r. W związku z tym Ukraina może uzyskać dostęp do finansowania z Programu UE dla zdrowia na równi z państwami członkowskimi UE i innymi państwami stowarzyszonymi (Norwegią, Islandią i Republiką Mołdawii).

W ramach programu działań UE w dziedzinie zdrowia na 2022 r. przewidziano 28,4 mln euro na poprawę zdrowia psychicznego i zapewnienie wsparcia psychospołecznego osobom przesiedlonym z Ukrainy w ramach działania koordynowanego przez Międzynarodową Federację Stowarzyszeń Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca wraz z krajowymi oddziałami Czerwonego Krzyża w 22 państwach członkowskich UE, w Norwegii i w Ukrainie.

W programie prac na 2023 r. przeznaczono 10,66 mln euro na poprawę dostępu do opieki zdrowotnej i poprawę zdrowia psychicznego.

 

Źródło: Komisja Europejska.

Zgodnie z komunikatem Komisji pt. „Zrównoważone połowy w UE: aktualna sytuacja i kierunki na 2024 r.” Jednocześnie konieczne są dalsze wysiłki w celu zapewnienia odporności działalności połowowej i ciągłej poprawy stanu stad ryb. Komunikat Komisji opiera się na niezależnych ocenach naukowych.

Dzisiejszy komunikat przedstawia kierunki wniosków Komisji dotyczących uprawnień do połowów na 2024 r. i rozpoczyna proces konsultacji z zainteresowanymi podmiotami. Wnioski będą miały na celu utrzymanie stad, które osiągnęły zrównoważony poziom już na tych poziomach, oraz pomoc w odbudowie innych stad ryb.

Z komunikatu wynika, że stada ryb w północno-wschodnim Atlantyku zasadniczo mieszczą się w zdrowych przedziałach, a najnowsza ocena wskazuje na najlepsze dotychczasowe wyniki w zakresie zrównoważonego rozwoju. Szczególnie pozytywnym przykładem jest Zatoka Biskajska, która w najnowszej ocenie z 2021 r. stała się pierwszym obszarem morskim UE, na którym nie ma przełowionych stad. Dowodzi to, że unijne decyzje dotyczące zrównoważonego zarządzania rybołówstwem przynoszą efekty.

W Morzu Śródziemnym i Morzu Czarnym, choćpowoli zdrowsze sąwierzchołki, śmiertelność połowowa nadal stanowi problem. Wskaźnik śmiertelności połowowej za 2020 r., zgodnie z najnowszymi dostępnymi danymi, jest jak dotąd najniższy, ale nadal jest o 71 % wyższy od zalecanego wskaźnika zrównoważonego rozwoju. W związku z tym nadal konieczne są dodatkowe wysiłki. Ponadto społeczności rybackie odczuwają skutki zmiany klimatu, co prowadzi do niepewności ze względu na zmniejszającą się dostępność stad ryb, od których są uzależnione ze względu na swoje źródło utrzymania. Nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane połowy (połowy NNN) mają również wpływ na dostęp rybaków do wystarczających zasobów i konieczne są dalsze wysiłki w celu ich zwalczania, zapewniając przestrzeganie środków, w tym środków obejmujących państwa trzecie.

Sytuacja na Bałtyku nadal stanowi wyzwanie, ponieważ inne presje niż połowy wpływają na populacje ryb. Komisja będzie nadal podejmować działania mające na celu zaradzenie wszelkim różnym presjom wywieranym na stada ryb i pomoc w poprawie stanu ekosystemów Morza Bałtyckiego. Niemniej jednak państwa członkowskie powinny również kontynuować wysiłki na rzecz odwrócenia tej sytuacji poprzez pełne wdrożenie prawodawstwa UE.

W lutym ubiegłego roku Komisja zaproponowała pakiet środków mających na celu poprawę zrównoważonego charakteru i odporności unijnego sektora rybołówstwa i akwakultury oraz rozwiązanie wielu z tych wyzwań, w tym gospodarczych i środowiskowych.

Wreszcie agresja wojskowa Rosji na Ukrainę miała wpływ na rybołówstwo UE na kilka sposobów, zwłaszcza na Morzu Czarnym. Doprowadziło to do ciągłych zakłóceń działalności połowowej i przepływów handlowych, wywarło wpływ na doradztwo naukowe i niektóre negocjacje na szczeblu międzynarodowym.

Zachęca się państwa członkowskie, komitety doradcze, sektor rybołówstwa, organizacje pozarządowe i zainteresowane obywateli do podzielenia się swoimi poglądami na temat aktualnej sytuacji i przyszłych kierunków dotyczących uprawnień do połowów na 2024 r. Zachęca się je do wyrażenia opinii do dnia 31 sierpnia w ramach internetowych konsultacji publicznych.

Po konsultacjach publicznych Komisja przedstawi trzy wnioski dotyczące rozporządzeń w sprawie uprawnień do połowów na 2024 r.: na Atlantyku i Morzu Północnym, Morzu Bałtyckim, a także Morzu Śródziemnym i Morzu Czarnym. Wnioski będą uwzględniać plany wieloletnie i opierać się na opiniach naukowych dostarczonych przez Międzynarodową Radę Badań Morza (ICES), jak również na analizie ekonomicznej dostarczonej przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF). Wnioski te będą również obejmowały dostosowania wynikające z wdrożenia obowiązku wyładunku.

Ponadto Rada omówi wnioski Komisji i podejmie decyzję w sprawie kwot połowowych na 2024 r. na posiedzeniach w październiku i grudniu bieżącego roku.

Co roku Komisja publikuje komunikat zawierający aktualne informacje na temat stanu rybołówstwa w UE i rozpoczyna konsultacje społeczne na temat obecnej sytuacji i przyszłych kierunków uprawnień do połowów na nadchodzący rok.

W niniejszym komunikacie przedstawiono postępy w osiąganiu zrównoważonych praktyk w UE, oceniono równowagę między zdolnością połowową a uprawnieniami do połowów, przeanalizowano wyniki społeczno-gospodarcze sektora i monitoruje się wdrażanie obowiązku wyładunku.

Komunikat zawiera informacje na temat różnych elementów, wykorzystując różne źródła, wraz z najnowszymi dostępnymi danymi potwierdzającymi. Najnowsze dane dotyczące stad ryb zawarte w sprawozdaniu dotyczącym analizy stanu stad pochodzą z 2020 r. w odniesieniu do Morza Śródziemnego i Morza Czarnego, a od 2021 r. – z wód UE północno-wschodniego Atlantyku, w tym cieśnin Skagerrak/Kattegat i Morza Bałtyckiego.

 

Źródło: Komisja Europejska.

Komisja Europejska przyjęła wczoraj wytyczne negocjacyjne na potrzeby umowy ze Stanami Zjednoczonymi w sprawie minerałów krytycznych. Celem jest wspieranie łańcuchów dostaw między UE a USA, jeśli chodzi o surowce krytyczne potrzebne do produkcji akumulatorów pojazdów elektrycznych. Tylko w 2022 r. UE wyeksportowała surowce krytyczne o wartości 8,3 mld euro, wykorzystywane w tej gałęzi produkcji.

Zawarcie umowy w sprawie minerałów krytycznych między UE a USA zagwarantuje UE status sojusznika równoważny statusowi amerykańskich partnerów, z którymi zawarte zostały umowy o wolnym handlu, na potrzeby amerykańskiej ustawy o obniżeniu inflacji. Przedsiębiorstwa z UE będą mogły zatem konkurować na rynku amerykańskim na równych warunkach z konkurentami lokalnymi i pochodzącymi z państw trzecich takich jak Chile, Korea czy Japonia.

Umowa w sprawie minerałów krytycznych między UE a USA przyczyni się również do zwiększenia zdolności produkcyjnych UE w sektorach przemysłowych o strategicznym znaczeniu. Rygorystyczne zapisy dotyczące ochrony środowiska i norm pracy pomogą zapewnić więcej dostaw surowców krytycznych pozyskiwanych w sposób zrównoważony.

Ponadto umowa przyczyni się do wzmocnienia proponowanych przez Komisję aktu w sprawie przemysłu neutralnego emisyjnie i aktu w sprawie surowców krytycznych, których celem jest zwiększenie produkcji UE w zakresie kluczowych technologii neutralnych pod względem emisji dwutlenku węgla.

Upoważnienie do negocjacji wraz z wytycznymi, po ich przyjęciu przez Radę, dadzą Komisji mandat do negocjowania umowy zawierającej postanowienia obejmujące:

    ułatwienia w handlu, tak aby surowce krytyczne wydobywane lub przetwarzane w UE mogły być wykorzystywane w pojazdach kwalifikujących się do subsydiów w ramach amerykańskiego programu „Clean Vehicle Credit”,

    współpracę na rzecz bardziej zrównoważonego charakteru sektora surowców krytycznych przez wspieranie wysokiego poziomu ochrony środowiska, międzynarodowych norm technicznych i podejścia opartego na gospodarce o obiegu zamkniętym,

    wspieranie praw pracowniczych w sektorze surowców krytycznych,

    wzmocnienie zrównoważonych i sprawiedliwych łańcuchów dostaw dzięki wspólnym standardom, we współpracy z sojusznikami i partnerami.

Rada rozpatrzy wniosek i podejmie decyzję w jego sprawie. Następnie Komisja będzie mogła podjąć formalne negocjacje ze Stanami Zjednoczonymi w celu jak najszybszego zawarcia umowy.

W sierpniu 2022 r. Stany Zjednoczone uchwaliły ustawę o obniżeniu inflacji (ustawa IRA), w której wprowadzono program „Clean Vehicle Credit”. Są to subsydia na zakup pojazdów z kwalifikującymi się akumulatorami lub ogniwami paliwowymi w formie ulgi podatkowej. Aby pojazd kwalifikował się do uzyskania pełnego subsydium, musi być wyposażony m.in. w akumulator, w którym pewna część krytycznych surowców mineralnych albo została poddana recyklingowi w Ameryce Północnej albo została wydobyta i przetworzona w Stanach Zjednoczonych lub w państwie, z którym Stany Zjednoczone zawarły umowę o wolnym handlu lub umowę w sprawie minerałów krytycznych.

Bez umowy w sprawie minerałów krytycznych między UE a USA przedsiębiorstwa z UE są narażone na ryzyko wykluczenia z amerykańskich łańcuchów dostaw w sektorze motoryzacyjnym, co ogranicza możliwości eksportu z UE.

UE i USA ogłosiły zamiar wynegocjowania umowy w sprawie minerałów krytycznych we wspólnym oświadczeniu przewodniczącej Ursuli von der Leyen i prezydenta Joe Bidena z 10 marca 2023 r., a także we wspólnym oświadczeniu Rady UE-USA ds. Handlu i Technologii z 31 maja.

 

Źródło: Komisja Europejska.

W sierpniu 2022 r. na Odrze odnotowano masowe śnięcie ryb, które ostatecznie skutkowało zagładą około 360 ton ryb i miało wpływ na ekologię 500 km rzeki.

Jak wskazują autorzy sprawozdania jest prawie pewne, że do śnięcia tych ryb doprowadził znaczny zakwit toksycznych glonów, do którego doszło w tym czasie. Jak ustalono, przyczynił się do tego Prymnesium parvum, gatunek przystosowany do życia w wodach słonawych. Kluczowym czynnikiem, który umożliwił namnażanie się tego gatunku, było wysokie zasolenie Odry w tym czasie, prawdopodobnie spowodowane, przynajmniej częściowo, zrzutami ścieków przemysłowych o dużej zawartości soli, np. z działalności górniczej. Przyczyniła się do tego również susza i spowodowane nią niskie stany wód, na skutek których zmniejszyło się rozcieńczenie i przepływ wód, a także doszło do hydromorfologicznych zmian w rzece. Według autorów kluczowe znaczenie dla zakwitów glonów miały również wysokie stężenia składników odżywczych, zwłaszcza fosforu i azotu.

Całość raportu w języku polskim dostępna jest na stronie: https://publications.jrc.ec.europa.eu/repository/handle/JRC132271 .

 

Źródło: Wspólne Centrum Analiz.

W opublikowanym sprawozdaniu Komisja wskazała państwa członkowskie, w przypadku których istnieje ryzyko, że nie będą w stanie osiągnąć celu na 2025 r. w zakresie przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych i opakowaniowych oraz celu dotyczącego składowania odpadów do 2035 r. Dziewięć państw członkowskich jest na dobrej drodze do osiągnięcia celów na 2025 r.: Austria, Belgia, Czechy, Dania, Holandia, Niemcy, Luksemburg, Słowenia i Włochy.

Istnieje jednak ryzyko, że 18 państw członkowskich nie osiągnie obu celów na 2025 r. Estonia, Finlandia, Francja, Hiszpania, Irlandia, Łotwa, Portugalia i Szwecja mogą nie osiągnąć celu dotyczącego odpadów komunalnych. Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Grecja, Litwa, Malta, Polska, Rumunia, Słowacja i Węgry mogą nie osiągnąć celów na 2025 r. zarówno w zakresie odpadów komunalnych, jak i ogólnych odpadów opakowaniowych. Niektóre kraje nadal składują większość odpadów komunalnych i prawdopodobnie nie spełnią wyznaczonego na 2035 r. celu składowania. Komisja przedstawia tym państwom członkowskim zalecenia, opierając się na stałym wsparciu finansowym i technicznym zapewnianym w celu poprawy wyników w zakresie gospodarowania odpadami.

Każdego roku Europejczycy wytwarzają średnio 530 kg odpadów komunalnych na osobę (odpady pochodzące z gospodarstw domowych i podobne odpady z przedsiębiorstw). Chociaż odpady te są coraz częściej poddawane recyklingowi, a rzadziej składowane, odpady komunalne to jeden z najbardziej trudnych do zagospodarowania strumieni odpadów. W UE około 50 proc. odpadów komunalnych poddaje się recyklingowi lub kompostowaniu, a 23 proc. składuje się na składowiskach. W ostatnich latach można było zaobserwować stopniowy, stały wzrost ilości wytwarzanych odpadów opakowaniowych. W latach 2013–2020 ilość wytworzonych odpadów opakowaniowych wzrosła w całej UE o 15 proc., osiągając niemal 80 mln ton. Około 64 proc. odpadów opakowaniowych jest obecnie poddawanych recyklingowi, choć różni się to w zależności od materiału. Ponad 75 proc. opakowań papierowych, tekturowych i metalowych jest poddawanych recyklingowi, w porównaniu z mniej niż 40 proc. opakowań z tworzyw sztucznych, co stanowi problem w większości państw UE, a w przypadku wielu z nich istnieje ryzyko, że nie będą w stanie osiągnąć celu dotyczącego recyklingu odpadów opakowaniowych z tworzyw sztucznych.

Ze sprawozdania wynika, że istnieją znaczne różnice w wynikach w zakresie gospodarowania odpadami w całej UE. W przypadku niektórych krajów pozostaje jeszcze wiele do zrobienia, aby osiągnąć cele uzgodnione w prawodawstwie UE i konieczne są dalsze reformy, w szczególności: zapewnienie przetwarzania bioodpadów, które stanowią jedną trzecią odpadów komunalnych, selektywna zbiórka odpadów – warunek wstępny recyklingu oraz poprawa jakości danych. Jednak większość państw UE wprowadziła lub jest w trakcie wdrażania reform dotyczących odpadów w celu poprawy wskaźników recyklingu, z których część powinna przynieść rezultaty w nadchodzących latach.

Na wyniki państw wpłynęły również czynniki zewnętrzne, w tym skutki pandemii COVID-19, która ograniczyła lub wstrzymała selektywną zbiórkę w niektórych państwach. Niedawny gwałtowny wzrost cen energii ma również negatywny wpływ na działalność związaną z recyklingiem.

Komisja przedstawia szczegółowe zalecenia dla 18 państw członkowskich, w przypadku których istnieje ryzyko, że nie będą w stanie osiągnąć głównych celów w zakresie recyklingu na 2025 r. Zalecenia te obejmują szeroki zakres działań: ograniczenie ilości odpadów nienadających się do recyklingu, zwiększenie ponownego użycia, zwiększenie selektywnej zbiórki, rozwój zdolności przetwarzania odpadów do celów sortowania i recyklingu, poprawa zarządzania, wdrażanie instrumentów ekonomicznych i podnoszenie świadomości.

 

Komisja będzie nadal wspierać państwa członkowskie we wdrażaniu wspólnotowych przepisów UE dotyczących odpadów poprzez wsparcie z funduszy UE, pomoc techniczną (np. poprzez przegląd wdrażania polityki ochrony środowiska, wymianę najlepszych praktyk i promowanie wzajemnego uczenia się). Władze krajowe są jednak odpowiedzialne za zwiększenie działań politycznych i intensyfikację działań w terenie.

Ponadto Komisja przedstawiła inicjatywy, które przyczyniają się do rozwoju gospodarki o obiegu zamkniętym i będą wspierać państwa członkowskie w poprawie wyników w zakresie gospodarowania odpadami i osiąganiu celów, takie jak wnioski dotyczące nowych rozporządzeń w sprawie przemieszczania odpadów, pakowania i odpadów opakowaniowych oraz w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów.

Sprawozdanie w ramach systemu wczesnego ostrzegania ocenia prawdopodobieństwo, że państwa członkowskie osiągną cele w zakresie recyklingu na 2025 r. określone w dyrektywie ramowej w sprawie odpadów i dyrektywie w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych: 55 proc. – w przypadku recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów komunalnych, 65 proc. – w przypadku recyklingu odpadów opakowaniowych ogółem oraz cele w zakresie recyklingu określonych materiałów z odpadów opakowaniowych (75 proc. w przypadku papieru i tektury, 70 proc. w przypadku szkła, 70 proc. w przypadku opakowań metalowych, 50 proc. w przypadku aluminium, 50 proc. w przypadku tworzyw sztucznych i 25 proc. w przypadku drewna).

Sprawozdanie zawiera również wstępną ocenę celu, jakim jest ograniczenie poziomu składowania odpadów komunalnych do mniej niż 10 proc. do 2035 r.

Podobnie jak w przypadku odpadów opakowaniowych gospodarowanie bioodpadami jest jednym z głównych problemów określonych jako utrudniające osiągnięcie wyników w zakresie recyklingu, chociaż obowiązek selektywnego zbierania bioodpadów ma zastosowanie od dnia 1 stycznia 2024 r.

Sprawozdanie w ramach systemu wczesnego ostrzegania opiera się na przeglądzie wdrażania polityki ochrony środowiska, który ujawnił już problemy związane z wdrażaniem wspólnotowych przepisów UE dotyczących odpadów. W szczególności w UE nadal działa prawie 2 tys. nielegalnych lub niespełniających norm składowisk odpadów, które stanowią znaczne źródło zanieczyszczeń i gazów cieplarnianych oraz utraconą szansę na odzyskanie surowców wtórnych.

 

Źródło: Komisja Europejska.

Komisja rekomenduje konkretne środki mające na celu wsparcie gospodarki społecznej, w której bardziej niż zysk liczą się ludzie, kwestie społeczne i środowiskowe. W Europie istnieje 2,8 mln podmiotów gospodarki społecznej zatrudniających w sumie 13,6 mln osób. Odpowiadają one na najistotniejsze wyzwania stojące przed naszymi społeczeństwami. Obejmują różne sektory, od usług socjalnych i opiekuńczych po mieszkalnictwo, rekreację i przystępną cenowo energię. Wśród nich są spółdzielnie, fundusze wspólnego inwestowania, stowarzyszenia nienastawione na zysk, fundacje i przedsiębiorstwa społeczne.

Wnioski mają na celu stworzenie korzystnych warunków dla rozwoju organizacji gospodarki społecznej oraz podnoszenia świadomości na temat ich potencjału, w szczególności w zakresie tworzenia wysokiej jakości miejsc pracy, wspierania innowacji i włączenia społecznego.

W nawiązaniu do planu działania na rzecz gospodarki społecznej z 2021 r. Komisja przedstawia wczoraj:

    wniosek dotyczący zalecenia Rady dla państw członkowskich w sprawie opracowywania i wdrażania strategii gospodarki społecznej;

    portal gospodarki społecznej – stronę internetową punktu kompleksowej obsługi, która dostarcza organizacjom gospodarki społecznej informacji na temat finansowania unijnego, możliwości szkoleniowych i innych.

Pomimo swojego wkładu w społeczeństwo organizacje gospodarki społecznej często napotykają przeszkody w rozwijaniu i poszerzaniu swojej działalności ze względu na brak zrozumienia i uznania ich modeli biznesowych. Aby sprostać tym wyzwaniom, w proponowanym zaleceniu Rady wzywa się państwa członkowskie do opracowania kompleksowych strategii na rzecz gospodarki społecznej w celu promowania środowiska sprzyjającego gospodarce społecznej we wszystkich istotnych obszarach poprzez dostosowanie ram politycznych i prawnych. Strategie mają wspierać tworzenie wysokiej jakości miejsc pracy, pobudzać lokalne gospodarki oraz wzmacniać spójność społeczną i terytorialną.

Na przykład Komisja proponuje środki mające na celu:

    opracowanie polityki rynku pracy wspierającej pracowników przedsiębiorstw społecznych (np. poprzez szkolenia), promującej przedsiębiorczość społeczną oraz zapewniającej sprawiedliwe warunki pracy poprzez dialog społeczny i rokowania zbiorowe;

    uznanie roli gospodarki społecznej we włączeniu społecznym, np. w zapewnianiu dostępnych i wysokiej jakości usług socjalnych i opiekuńczych oraz mieszkań, zwłaszcza dla grup w niekorzystnej sytuacji;

    poprawę dostępu do finansowania publicznego i prywatnego, w tym do funduszy UE;

    umożliwienie dostępu do możliwości rynkowych i zamówień publicznych;

    wykorzystanie możliwości oferowanych przez zasady pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki społecznej, w tym przepisów dotyczących pomocy na rozpoczęcie działalności, reintegracji pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji oraz wsparcia lokalnej infrastruktury;

    zapewnienie, aby systemy podatkowe wspierały gospodarkę społeczną poprzez uproszczenie procedur administracyjnych i rozważenie odpowiednio opracowanych zachęt podatkowych;

    podnoszenie świadomości na temat gospodarki społecznej i jej wkładu, w szczególności poprzez badania i dane.

 

Ponadto Komisja zaleca również państwom członkowskim optymalne wykorzystanie dostępnych funduszy UE, takich jak Europejski Fundusz Społeczny Plus, Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego i InvestEU, aby pomóc państwom członkowskim w promowaniu gospodarki społecznej. Komisja może również zapewnić dalsze wsparcie poprzez gromadzenie danych i prowadzenie badań nad gospodarką społeczną w UE.

W ramach dzisiejszych wniosków Komisja uruchamia również portal gospodarki społecznej – stanowiącą narzędzie budowania zdolności stronę internetową punktu kompleksowej obsługi, która dostarcza podmiotom gospodarki społecznej informacji na temat finansowania unijnego, możliwości szkoleniowych, wydarzeń, informacji dotyczących poszczególnych krajów oraz tego, gdzie można pozyskać dodatkowe zasoby. 

Państwa członkowskie omówią wniosek Komisji dotyczący zalecenia Rady z myślą o jego przyjęciu przez Radę. Po przyjęciu wniosku zachęca się państwa członkowskie do przyjęcia lub aktualizacji ich strategii gospodarki społecznej w ciągu 18 miesięcy. Państwom członkowskim zaleca się również utworzenie punktu kompleksowej obsługi gospodarki społecznej, utworzenie lokalnych lub regionalnych punktów kontaktowych pełniących funkcję „ambasadorów gospodarki społecznej” oraz wyznaczenie koordynatorów ds. gospodarki społecznej w instytucjach krajowych w celu zapewnienia spójności wszystkich strategii politycznych.

Komisja będzie monitorować wdrażanie strategii poprzez regularne konsultacje z państwami członkowskimi za pośrednictwem Komitetu ds. Zatrudnienia i Komitetu Ochrony Socjalnej.

W grudniu 2021 r. Komisja przedstawiła plan działania na rzecz gospodarki społecznej, który ma przyczynić się do rozwoju gospodarki społecznej i pełnego wykorzystania jej potencjału. Nowy wniosek dotyczący zalecenia Rady i portal gospodarki społecznej to dwa działania zapowiedziane w planie. Kolejnym działaniem była zainicjowana w marcu bieżącego roku Akademia Polityki na rzecz Przedsiębiorczości Młodzieży UE-OECD (YEPA). Jej celem jest sprostanie wyzwaniom, przed którymi stoją młodzi przedsiębiorcy rozpoczynający działalność gospodarczą, takim jak dostęp do finansowania i umiejętności, potwierdzone również w niedawnym badaniu Eurobarometru.

Ponadto, zgodnie z programem prac Komisji, Komisja zaproponuje jeszcze w tym roku inicjatywę transgraniczną dotyczącą stowarzyszeń, aby umożliwić im pełne korzystanie z jednolitego rynku. Ponadto Komisja publikuje dziś dwa dokumenty robocze służb Komisji mające na celu poprawę zrozumienia odpowiednich przepisów podatkowych dla podmiotów gospodarki społecznej i darowizn transgranicznych przeznaczonych na inicjatywy pożytku publicznego.

Organizacje gospodarki społecznej odgrywają kluczową rolę w stawianiu czoła wyzwaniom społecznym i promowaniu sprawiedliwych warunków pracy poprzez angażowanie pracowników w proces decyzyjny i zarządzanie. Stwarzają one również możliwości dla niedostatecznie reprezentowanych grup, takich jak kobiety i młodzież, oraz przyczyniają się do sprawiedliwej i sprzyjającej włączeniu społecznemu transformacji cyfrowej i ekologicznej.

Gospodarka społeczna pomaga osiągnąć cele Planu działania na rzecz Europejskiego filaru praw socjalnych i główne cele na 2030 r. zatwierdzone przez państwa członkowskie UE, polegające na zapewnieniu zatrudnienia co najmniej 78 proc. osób w wieku 20–64 lat, szkoleń dla co najmniej co najmniej 60 proc. osób oraz wyprowadzenia co najmniej 15 mln osób z ubóstwa lub wykluczenia społecznego. Pakiet dotyczący gospodarki społecznej przyczynia się również do realizacji Europejskiego Roku Umiejętności poprzez zachęcanie do rozwoju umiejętności w sektorze gospodarki społecznej.

 

Źródło: Komisja Europejska.

Komisja Europejska przedstawiła 1 czerwca br. pięć wniosków ustawodawczych służących unowocześnieniu unijnych przepisów dotyczących bezpieczeństwa morskiego i zapobiegających zanieczyszczeniu wód przez statki. Biorąc pod uwagę, że 75 proc. handlu zagranicznego UE odbywa się drogą morską, transport morski należy traktować nie tylko jako ważny element krwioobiegu zglobalizowanej gospodarki, ale również podstawowy czynnik rozwoju wysp, regionów peryferyjnych oraz oddalonych regionów przybrzeżnych UE. Chociaż poziom bezpieczeństwa morskiego na wodach UE jest obecnie bardzo wysoki, liczba ofiar śmiertelnych niewielka i nie dochodzi ostatnio do poważnych wycieków ropy naftowej, to jednak co roku notuje się nadal ponad 2 tys. wypadków i incydentów na morzu.

Proponowane przepisy wyposażą UE w nowe narzędzia wspierające czystą i nowoczesną żeglugę. Pozwolą one na dostosowanie prawa UE do przepisów międzynarodowych, zrównując szanse wszystkich podmiotów sektora morskiego, usprawniając jednocześnie proces wdrażania i egzekwowania przepisów dzięki rozwiązaniom cyfrowym i ściślejszej współpracy w obrębie UE. Istotną rolę we wdrażaniu nowych wymogów będzie odgrywać Europejska Agencja Bezpieczeństwa Morskiego (EMSA), która zapewni odpowiednie wsparcie władzom administracyjnym państw członkowskich w egzekwowaniu nowych przepisów. W odrębnym wniosku zaproponowano wprowadzenie zmian w mandacie EMSA w celu uwzględnienia tych nowych zadań.  

Trzy z pięciu wniosków koncentrują się na modernizacji i poprawie przepisów dotyczących bezpieczeństwa morskiego. Zwraca się w nich szczególną uwagę na kontrolę państwa portu i badanie przyczyn wypadków morskich oraz skuteczniejsze egzekwowanie przepisów w celu ograniczenia liczby incydentów i wypadków, a w ostatecznym rozrachunku zmniejszenia liczby ofiar śmiertelnych i zapobieżenia zanieczyszczeniu środowiska.

Pakiet wniosków obejmuje:

    Jasne wymogi w zakresie inspekcji państw bandery oparte na przepisach międzynarodowych, a także specjalne szkolenia EMSA dla przedstawicieli krajowych administracji służące poprawie skuteczności kontroli prowadzonych przez organy państw członkowskich w stosunku do swojej floty. Wpłynie to na poprawę bezpieczeństwa na morzu i zmniejszy ryzyko zanieczyszczenia środowiska, gwarantując wysokiej jakości usługi żeglugowe ze strony państw bandery UE. Proponowane przepisy ułatwią wymianę informacji między państwami bandery na temat wyników prowadzonych przez nie inspekcji oraz ogólnych problemów związanych z przestrzeganiem przepisów. EMSA będzie wspierać tę współpracę poprzez zmodyfikowany program rozwoju zawodowego i szkoleń dla inspektorów państw bandery.

    Kontrola państwa portu zostanie rozszerzona na dodatkowe przepisy międzynarodowe, takie jak nowe konwencje w sprawie wody balastowej i osadów oraz usuwania wraków. We wniosku zaktualizowano również ukierunkowanie inspekcji statków, uwzględniając nowe wymogi i kładąc większy nacisk na efektywność środowiskową statków i niedociągnięcia w przestrzeganiu zasad ochrony środowiska przy określaniu ich profilu ryzyka. Inne zmiany pozwolą dodatkowo poprawić zdolność państw członkowskich do wykrywania i korygowania niezgodności z zasadami i normami w zakresie bezpieczeństwa, ochrony środowiska lub zapobiegania zanieczyszczeniom.

    Zakres kontroli państwa portu i badania wypadków zostanie rozszerzony na statki rybackie, na których występują w dalszym ciągu istotne zagrożenia dla bezpieczeństwa. Państwa członkowskie mogą zdecydować się na stosowanie kontroli państwa portu w stosunku do statków rybackich zawijających do portów UE, które mierzą powyżej 24 metrów. Najpoważniejsze wypadki z udziałem mniejszych statków rybackich o długości poniżej 15 metrów będą natomiast musiały być zgłaszane i analizowane przez państwa członkowskie pod kątem ewentualnych wniosków na przyszłość. Operacje kontroli państwa bandery i państwa portu zostaną poddane cyfryzacji, promowane będzie również powszechne stosowanie certyfikatów elektronicznych. Będzie to możliwe przede wszystkim dzięki systemom informatycznym i bazom danych EMSA.

    Dodatkowe wsparcie ze strony EMSA otrzymają krajowe organy ds. badania przyczyn wypadków. W razie potrzeby skorzystać będzie można z pomocy zespołu ekspertów z różnych dziedzin, dostępne będą także specjalistyczne narzędzia i sprzęt.

Przedstawione dziś wnioski mają również na celu zapobieganie wszelkim rodzajom nielegalnych zrzutów zanieczyszczeń do mórz europejskich, co jest niezbędnym warunkiem zmniejszenia wpływu transportu morskiego na środowisko i zachowania ekosystemu morskiego. Aby to osiągnąć, należy wykrywać nielegalne zrzuty, ścigać stwierdzone naruszenia oraz karać sprawców nielegalnych działań.

W tym celu proponowany wniosek:

    Dostosowuje przepisy UE do przepisów międzynarodowych i rozszerza ich zakres o nowe substancje zanieczyszczające. Oprócz nielegalnych zrzutów ropy naftowej i szkodliwych substancji ciekłych, które są objęte obowiązującymi przepisami, Komisja proponuje uwzględnienie również zrzutów substancji szkodliwych przewożonych w opakowaniach, ścieków, śmieci, a także wody zrzutowej i zanieczyszczeń z systemów oczyszczania gazów spalinowych (płuczek).

    Optymalizuje CleanSeaNet – bazę danych EMSA dotyczącą nadzoru i wymiany informacji oraz przewiduje obowiązki w zakresie wymiany informacji i działań następczych organów krajowych odpowiedzialnych za wykrywanie i weryfikację potencjalnych zanieczyszczeń. Udoskonalony system ułatwi terminowe egzekwowanie przepisów, a także współpracę między państwami członkowskimi w przypadku transgranicznych incydentów związanych z zanieczyszczeniami pochodzącymi ze statków.

    Ustanawia ulepszone ramy prawne nakładania i egzekwowania, umożliwiając organom krajowym podejmowanie odpowiednich działań w przypadku stwierdzenia nielegalnego zrzutu i nakładanie kar, takich jak grzywny. We wniosku przedstawiono minimalne kryteria skutecznego stosowania kar administracyjnych, takie jak wielkość zrzutu, jego wpływ na środowisko lub sytuacja finansowa odpowiedzialnego podmiotu.

Wniosek przewiduje aktualizację mandatu EMSA w celu lepszego uwzględnienia rosnącej roli Agencji w wielu dziedzinach transportu morskiego, w tym w zakresie bezpieczeństwa, zapobiegania zanieczyszczeniom i ochrony środowiska, działań w dziedzinie klimatu, ochrony, nadzoru i zarządzania kryzysowego oraz cyfryzacji – w tym nowe zadania w zakresie bezpieczeństwa i ochrony środowiska wynikające z opisywanego pakietu legislacyjnego.

Komisja i państwa członkowskie będą na przykład korzystać z pomocy agencji EMSA przy wdrażaniu rozporządzenia FuelEU Maritime i rozszerzeniu unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji na transport morski. Agencja będzie również nadal wspierać Komisję i państwa członkowskie w zakresie nadzoru morskiego, zwiększania odporności na zagrożenia cyberbezpieczeństwa i budowania gotowości na sytuacje kryzysowe pełnić istotną rolę w upraszczaniu sprawozdawczości między państwami członkowskimi poprzez zastosowanie narzędzi informatycznych, oferując w dalszym ciągu organom administracyjnym państw członkowskich szkolenia i pomoc w budowanie zdolności prawno-operacyjnych.

Wnioski ustawodawcze zostaną teraz rozpatrzone przez Parlament Europejski i Radę w ramach zwykłej procedury ustawodawczej.

Jak określono w Europejskim Zielonym Ładzie, strategii na rzecz inteligentnej i zrównoważonej mobilności oraz planie działania na rzecz eliminacji zanieczyszczeń, Komisja dąży do wprowadzenia żeglugi na ścieżkę wiodącą ku zerowej emisji zanieczyszczeń i zerowej liczbie wypadków. Przedstawione dziś wnioski stanowią część konkretnych wyników działań Komisji w dziedzinie zrównoważonego rozwoju i inteligentnej mobilności. W ramach pakietu „Gotowi na 55” UE podjęła decyzję o rozszerzeniu systemu EU ETS na transport morski i przyjęła rozporządzenie FuelEU Maritime. Oba teksty ustawodawcze przyczynią się do przejścia na żeglugę bezemisyjną. Czyste technologie i paliwa będą również wspierać zrównoważony rozwój i program na rzecz zerowego poziomu emisji zanieczyszczeń.

Źródło: Komisja Europejska.

Jak co roku, krajowe i europejskie jury wybrały jeden projekt spośród projektów nominowanych do nagrody z każdego kraju UE. 26 krajowych zwycięzców zostało zaproszonych na ceremonię wręczenia nagród 12 maja w Akwizgranie, podczas której ogłoszono trzech zwycięzców na szczeblu europejskim.

Pierwszą nagrodę, w wysokości 7500 euro, otrzymała inicjatywa „AILEM” z Belgii – pierwsza w historii aplikacja językowa dostosowana do uchodźców i osób ubiegających się o azyl, opracowana w konsultacji z nimi. Używa języka do przełamania międzykulturowych nieporozumień między uchodźcami a ich krajem przyjmującym i zawiera przydatne zwroty, historie i gry do nauki języka, a także sposoby nawiązywania kontaktu z innymi użytkownikami. Projekt ma na celu zbliżanie ludzi z różnych środowisk, o różnych doświadczeniach i statusie społecznym.

Drugie miejsce ex aequo zajęły dwa projekty: „Mobilne Muzeum Klimatu” z Litwy oraz „Europejski Korespondent” z Holandii. Oba otrzymają po 3750 euro.

„Mobilne Muzeum Klimatu” (Mobili Klimato muziejaus paroda) zostało założone w maju 2022 r., aby skłonić ludzi do przejścia na przyjazny dla klimatu styl życia. Składa się z czterech mobilnych kontenerów morskich na cztery tematy:

- Zmiana klimatu – przyczyny i skutki

- Zielony Ład UE

- Zrównoważone rolnictwo i zdrowa żywność

- Praktyczne wskazówki dotyczące ograniczania konsumpcji

„Europejski Korespondent” („The European Correspondent"), to założona w 2022 r. inicjatywa zrzeszająca ponad 140 młodych dziennikarzy z całej Europy w celu tworzenia dziennikarstwa europejskiego. Wysyłają e-mailem codzienny newsletter z najistotniejszymi wiadomościami europejskimi, każdego dnia o innym regionie. Badają również, co dzieje się w istotnych kwestiach w różnych krajach europejskich.

Nagroda dla Młodzieży im. Karola Wielkiego, przyznawana wspólnie przez Parlament Europejski i Międzynarodową Fundację Nagrody im. Karola Wielkiego, przeznaczona jest dla inicjatyw młodych ludzi w wieku 16-30 lat, zaangażowanych w projekty promujące europejskie i międzynarodowe porozumienie. Od 2008 r. o nagrodę walczyło łącznie 5000 projektów.

Źródło: Parlament Europejski.

Wczoraj komisarz do spraw zdrowia i bezpieczeństwa żywności Stella Kyriakides oraz sekretarz Departamentu Zdrowia i Usług Społecznych USA Xavier Becerra spotkali się w Brukseli, aby zainicjować Grupę Zadaniową UE-USA ds. Zdrowia. Grupa zadaniowa, mająca na celu rozszerzenie partnerstwa UE-USA w dziedzinie zdrowia, będzie się koncentrować na współpracy obejmującej trzy aspekty: priorytety w dziedzinie chorób nowotworowych, globalne zagrożenia dla zdrowia i wzmocnienie światowej infrastruktury bezpieczeństwa zdrowotnego. Obecnie tworzone są techniczne grupy robocze, które zajmą się tymi priorytetowymi obszarami. Na spotkaniu dyskutowano również na temat Ukrainy – UE i USA potwierdziły swoją solidarność z tym krajem w obliczu rosyjskiej agresji i zobowiązały się do dalszego wspierania Ukrainy tak długo, jak długo będzie to konieczne.

UE i USA mają wspólny priorytet, jakim jest poprawa profilaktyki, wykrywania i leczenia raka u wszystkich ludzi dotkniętych tą chorobą. W tym celu grupa zadaniowa ustanowiła dwie eksperckie grupy robocze zajmujące się nowotworami u dzieci i młodzieży oraz rakiem płuc w ramach europejskiego planu walki z rakiem i amerykańskiego programu „Cancer Moonshot”. Współpraca ta ma na celu usprawnienie wzajemnego uczenia się, wymianę dobrych praktyk i doradztwo w zakresie opracowywania ewentualnych wspólnych inicjatyw, aby poprawić wyniki leczenia nowotworów na całym świecie. Celem jest ustanowienie nowego zorganizowanego dialogu na temat raka, obejmującego zarówno politykę w zakresie nowotworów, jak i współpracę badawczą. Cel ten można osiągnąć poprzez znalezienie wspólnej płaszczyzny między amerykańską inicjatywą „Cancer Moonshot” a europejskim planem walki z rakiem, misją UE w zakresie walki z rakiem oraz amerykańskim planem zwalczania nowotworów.

10 maja odbyło się pierwsze wirtualne spotkanie przewodniczących grup roboczych ds. nowotworów u dzieci i młodzieży oraz raka płuc z UE i USA.

Zacieśnienie współpracy w zakresie globalnych zagrożeń dla zdrowia oraz światowej infrastruktury bezpieczeństwa zdrowotnego

Wczorajsze dyskusje koncentrowały się również na dotychczasowych i nowych zagrożeniach dla zdrowia, takich jak ptasia grypa, choroba marburska czy oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe. Obie strony podkreśliły również, jak ważne jest lepsze zrozumienie warunków po pandemii COVID-19 i ich wpływu na zdrowie, społeczeństwa i gospodarki.

Omówiono również współpracę między Europejskim Urzędem ds. Gotowości i Reagowania na Stany Zagrożenia Zdrowia (HERA) i amerykańskiej Administracji ds. Strategicznej Gotowości i Reagowania (ASPR), bezpieczne łańcuchy dostaw oraz programy szczepień. Obie strony podkreśliły, że świat musi się lepiej przygotować do reagowania na przyszłe pandemie, jak wyraźnie pokazała pandemia COVID-19.

Zobowiązaliśmy się do współpracy na rzecz powodzenia porozumienia w sprawie pandemii, które jest obecnie przedmiotem negocjacji na forum WHO, oraz wspólnej wizji uzgodnień, dzięki którym świat będzie zdrowszy, bezpieczniejszy i sprawiedliwszy dla wszystkich ludzi. Obie strony potwierdziły swoje zdecydowane zaangażowanie na rzecz osiągnięcia do maja 2024 r. pomyślnego wyniku negocjacji dotyczących porozumienia w sprawie pandemii i zmian w Międzynarodowych przepisach zdrowotnych. Obie strony zgodziły się, że potrzebne są kompleksowe zobowiązania na rzecz poprawy systemów zapobiegania pandemiom, gotowości i reagowania na nie, które przyniosą wymierne rezultaty w praktyce i zapewnią równe szanse.

Obie strony popierają konkretne działania na rzecz ustanowienia trwałych globalnych mechanizmów dostępu do medycznych środków przeciwdziałania w stanach zagrożenia zdrowia, które będą podstawą zapobiegania pandemiom, gotowości i reagowania na nie. Prace te są ważnym elementem negocjacji dotyczących porozumienia w sprawie pandemii i muszą opierać się na wnioskach wyciągniętych przy okazji obsługi globalnego mechanizmu ACT Akcelerator. Obie strony zauważyły, że ambitne porozumienie jest możliwe, ale będzie wymagało woli politycznej, kreatywności i skupienia się na praktycznych rozwiązaniach.

UE i USA z zadowoleniem obserwują powodzenie, jakim się cieszyło pierwsze zaproszenie do składania wniosków w ramach funduszu pandemicznego, wzywając do rozszerzenia jego bazy darczyńców, tak aby fundusz nadal mógł z powodzeniem pomagać w wypełnianiu luk w systemie zapobiegania i gotowości.

Obie strony podkreśliły, że silne prawa kobiet są podstawowymi wartościami demokracji. Są one osiągnięciem, które należy pielęgnować i z których można być dumnym. UE i USA są nadal zaangażowane w promowanie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego oraz praw w tym zakresie, stawiając czoła szczególnym problemom zdrowotnym, z jakimi borykają się kobiety, oraz wnosząc wymierny wkład w odrobienie strat w realizacji celów zrównoważonego rozwoju, jak podkreślono w globalnej strategii UE na rzecz zdrowia.

Po oświadczeniu przewodniczącej Ursuli von der Leyen i prezydenta USA Joe Bidena z okazji drugiego światowego szczytu poświęconego COVID-19, Komisja Europejska i Departament Zdrowia i Usług Społecznych USA podpisały ustalenia o zacieśnieniu współpracy w zakresie gotowości i reagowania na zagrożenia dla zdrowia publicznego. Dzięki temu Komisja i USA będą mogły prowadzić współpracę dotyczącą szerokiej gamy zagadnień w celu wspólnego reagowania na sytuacje nadzwyczajne związane ze zdrowiem, co przyczyni się do stworzenia silnej światowej infrastruktury bezpieczeństwa zdrowotnego. Ustalenia transatlantyckie, które podpisano 19 maja w Berlinie, będą koordynowane po stronie UE przez Urząd ds. Gotowości i Reagowania na Stany Zagrożenia Zdrowia Komisji Europejskiej (HERA) oraz Dyrekcję Generalną ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności, a po stronie USA – przez Departament Zdrowia i Usług Społecznych.

Po podpisaniu ustaleń o współpracy w październiku 2022 r. odbyło się spotkanie w Waszyngtonie, a w ostatnich miesiącach na wszystkich szczeblach prowadzono regularną wymianę informacji, co doprowadziło do uruchomienia Grupy Zadaniowej UE-USA ds. Zdrowia.

Źródło: Komisja Europejska.

Wczoraj w Brukseli Unia Europejska i Indie spotkały się na pierwszym posiedzeniu ministerialnym Rady UE–Indie ds. Handlu i Technologii (ang. Trade and Technology Council, TTC).

TTC jest najważniejszym forum, które umożliwia tym partnerom współpracę nad pogłębianiem partnerstwa strategicznego w dziedzinie handlu i technologii. Geostrategiczne wyzwania wzmocniły wspólny interes UE i Indii, którym jest zapewnienie bezpieczeństwa, dobrobytu i zrównoważonego rozwoju, w oparciu o wspólne wartości. TTC przyczyni się do rozwoju obustronnej wymiany handlowej między UE i Indiami, której wartość w 2022 r. wyniosła 120 miliardów euro za obrót towarami, co ustanowiło najwyższy wynik w historii. W 2022 r. wartość produktów i usług cyfrowych będących przedmiotem wymiany handlowej wyniosła 17 miliardów euro.

Posiedzeniu ministerialnemu przewodniczyli: po stronie UE wiceprzewodniczący wykonawczy Margrethe Vestager i Valdis Dombrovskis, a po stronie Indii – minister spraw zagranicznych Subrahmanyam Jaishankar, minister handlu i przemysłu Piyush Goyal oraz minister stanu ds. rozwoju umiejętności, przedsiębiorczości oraz elektroniki i technologii informacyjnych Rajeev Chandrasekhar. W posiedzeniu uczestniczyli także wysoki przedstawiciel/wiceprzewodniczący Josep Borrell oraz komisarz ds. rynku wewnętrznego Thierry Breton.

TTC została powołana przez UE i Indie do pełnienia funkcji platformy koordynacyjnej w sprawach związanych z najważniejszymi wyzwaniami w dziedzinie handlu, zaufanej technologii i bezpieczeństwa. Prace na posiedzeniu ministerialnym Rady odbywały się w trzech grupach roboczych.

Unia Europejska i Indie będą współpracować w obszarze badań i rozwoju informatyki kwantowej i obliczeń wielkiej skali, aby wspólnie zaradzić wyzwaniom takim jak zmiana klimatu i katastrofy naturalne, a także w celu poprawy jakości ochrony zdrowia dzięki wykorzystaniu medycyny spersonalizowanej. Obie strony partnerskie zobowiązały się do kooperacji w zakresie godnej zaufania sztucznej inteligencji i dostosowania swoich polityk w odniesieniu do strategicznego sektora półprzewodników na podstawie protokołu ustaleń stworzonego specjalnie w tym celu. UE oraz Indie podejmą prace na rzecz zlikwidowania luki w umiejętnościach cyfrowych oraz promowania wymiany kompetencji cyfrowych. Podejmą także działania standaryzujące w kwestii sieci 5G, telekomunikacji oraz internetu rzeczy. Wzmocnią interoperacyjność swoich cyfrowych infrastruktur publicznych i będą wspierać bezpieczne i chroniące prywatność rozwiązania na rzecz krajów rozwijających się.

Współpraca w zakresie badań naukowych i innowacji jest postrzegana jako ważne narzędzie uwalniania potencjału, a także wprowadza na rynek nowe, zrównoważone technologie. Celem Unii Europejskiej jest osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2050 roku, a Indie chcą zrealizować ten cel do roku 2070. Aby tego dokonać, obie strony partnerskie będą pobudzać innowacje i zwiększać wysiłki badawcze z uwzględnieniem bezpiecznego i zrównoważonego rozwoju. Zarówno Unia, jak i Indie w centrum swojej kooperacji postawią przede wszystkim kwestie gospodarki ściekami, w tym śmieciami z tworzyw sztucznych oraz odpadami zanieczyszczonymi wodorem; recyklingu baterii do pojazdów elektrycznych oraz wypracowaniu norm w drodze badań przednormalizacyjnych. Współpraca w tych kwestiach powinna także wzmocnić znaczenie start-upów i rolę kształcenia umiejętności i możliwości.

Unia Europejska oraz Indie postanowiły zacieśnić współpracę nad odpornymi łańcuchami wartości, pogłębić starania w celu rozwiązania obustronnych problemów związanych z dostępem do rynku, a także zintensyfikować wymianę informacji o swoich mechanizmach monitorowania bezpośrednich inwestycji zagranicznych. Zmierzą się także z zagadnieniami wielostronnej wymiany handlowej, ze szczególnym uwzględnieniem Światowej Organizacji Handlu. Ponadto strony zobowiązały się do większego zaangażowania w środki dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji dwutlenku węgla.

 

Prace w ramach TTC będą postępować równocześnie z trwającymi negocjacjami na temat kompleksowych umów dotyczących handlu, ochrony inwestycji oraz oznaczeń geograficznych, które mają na celu maksymalizację naszego znaczącego – choć w większości niewykorzystanego – potencjału handlowego oraz inwestycyjnego.

Posiedzenia ministerialne Rady ds. Handlu i Technologii będą się odbywać co najmniej raz w roku naprzemiennie w UE i Indiach. Grupy robocze będą spotykać się regularnie w okresach niezajętych przez posiedzenia ministerialne, aby realizować wspomniane priorytety polityczne. Następne posiedzenie ministerialne planowane jest na początek 2024 r. i odbędzie się w Indiach.

Partnerstwo z Indiami to jedna z najważniejszych relacji międzynarodowych w nadchodzącym dziesięcioleciu, a wzmocnienie tego partnerstwa, w tym poprzez Radę ds. Handlu i Technologii, to jedno z najważniejszych zadań.

Unia Europejska i Indie mogą już poszczycić się silną relacją handlową. Unia jest drugim co do wielkości partnerem handlowym Indii – w 2022 r. wartość wymiany handlowej między tymi państwami wyniosła 120 miliardów euro, czyli 10,8% obrotu handlowego Indii ogółem. Indie są dziesiątym największym partnerem handlowym Unii Europejskiej i odpowiadają za 2% handlu towarami w UE ogółem. Wartość handlu usługami między UE a Indiami wyniosła w 2021 r. 40 miliardów euro.

Pierwsze posiedzenie ministerialne poprzedziła inauguracja mająca miejsce 6 lutego 2023 r. oraz oświadczenie przewodniczącej Komisji Europejskiej Ursuli von der Leyen i premiera Indii Narendry Modiego wydane 25 kwietnia 2022 r. w Nowym Delhi.

Rada UE–Indie ds. Handlu i Technologii jest pierwszym dwustronnym forum w przypadku Indii i drugim w przypadku UE. W czerwcu 2021 r. Radę ds. Handlu i Technologii powołały Unia Europejska i Stany Zjednoczone. Będzie ona stanowić uzupełnienie partnerstw cyfrowych zawiązanych wcześniej z partnerami azjatyckimi w ramach unijnej strategii współpracy w regionie Indo-Pacyfiku.

Źródło: Komisja Europejska.